Papier gebruik ik niet vaak als materiaal, daarom was deze expositie juist een uitdaging.
Via een kunstenaarsduo waar ik voor werk kwam ik in het bezit van een aantal mappen vol met prachtig papier; hun leeftijd en lichamelijke gebreken zorgden er voor dat ze niet meer kunnen werken, ze deden afstand van hun dierbare materialen.
Met een traan omdat het zo duidelijk maakt dat ze nóg iets niet meer kunnen maar ook met een lach, ze wisten zeker dat ik er iets moois mee zou gaan doen.
Soms moet je iets kapot maken om er iets nieuws van te maken: een fotovergroting van mezelf en een aantal vellen van het gekregen papier gingen door de papierversnipperaar, hierna kon ik de losse onderdelen met elkaar vervlechten om zo tot een gezamenlijk geheel te komen.
De naam van het werk, “Paper cut”, kan op 2 manieren uitgelegd worden: het letterlijk versneden papier en het sneetje wat je krijgt als je je snijdt aan papier; zulk kwetsbaar materiaal kan toch voor behoorlijk wat pijn zorgen.
Het gedicht dat ik bij dit werk heb gemaakt is op eetbaar papier geschreven en tijdens op de opening voorgedragen en opgegeten.
Het staat in de expositieruimte op de grond geschreven.
De half verscholen
van kleur
verschoten
gemarmerde map
zit vol.
Lege vellen
vertellen
grote verhalen
uit kleine
doosjes
op het
kastje
naast het bed,
weerspiegelen
onvervuld
verlangen
naar meer,
zonder haast
naar later.
Dit papier
hier
van jou
voor mij,
versneden en
verweven
van mij
voor jou.
Van een
gesloten
hoofdstuk
naar een
open
einde.
Bezoektijden:
13:00 tot 17:00
Bezoekadres:
Ruimte in Beweging, Schiedam
» Route naar locatie