Voor de expositie Retourtje Verleden heb ik het gedicht Thuishaven geschreven waarbij het gezamenlijke werk, net als onze eigen achterliggende verhalen en de geschiedenis van Vlaardingen, een rol spelen.
Thuishaven
Op de kade
de kade
jouw ongelijke
struikelstenenkade
volgen neus en voeten
het ritme van de
dagelijkse gang van zaken
richting lange lanen
vol verleden
waar gestaag vallende
regendruppels
ondergrondse monden voeden
waaruit rijkelijk
de toekomst
groeit
Over uitgesleten paden
buitelen
onbekommerde kinderstemmen
over elkaar heen
ongehinderd door
lang verwacht
en al dan niet
gekregen
volgen blikken blozende
wangen
wordt gedragen
zonder klagen
losse eindjes
aan elkaar geknoopt
Met de thuishaven
in zicht
kijk ik zomaar
door je heen
helemaal naar
hoe het zo heeft kunnen komen
zie ik
wie je denkt
niet te missen
hoe je wilt thuiskomen
zonder weg te gaan
bewandel ik
dezelfde weg
als jij en een ieder
voor en
na jou.
Ga naar de expositie Retourtje Verleden