Mirjam Louise Boomert
Met een kinderlijk naïeve, open blik bekijk ik mijn omgeving en probeer in werk en woord weer te geven wat ik waarneem.
Voelen is belangrijk, fysiek (ik zit graag aan dingen en wil vaak ook dat bezoekers aan mijn werk mogen voelen) maar ook mentaal, er komen veel prikkels binnen in mijn toch al volle hoofd. Als tegenwicht voor deze chaos gebruik ik vaak ongekleurde natuurlijke materialen.
Als autodidact kunstenaar, werkend vanuit mijn Verbeeldingsatelier, heb ik mijn eigen pad uitgestippeld waarbij er een verscheidenheid aan disciplines voorbij komt, o.a. fotografie, textiel, poëzie, die ik bij voorkeur met elkaar verbind.
Dit verbinden doe ik ook letterlijk met mijn draadwerken, site specific of als op zichzelf staande werken.
Als drummer is ritme belangrijk voor me, dit werkt ook door in mijn gedichten. Al schrijvend en schrappend probeer ik te komen tot de essentie van een materiaal, tekst of situatie.
Na het bepalen van een onderwerp kies ik de materialen en die zijn altijd leidend tijdens het maakproces. Ik zoek ook de grenzen op van materialen: wanneer functioneert iets nog zoals het bedoeld was en in hoeverre is dat belangrijk?
Bijna 20 jaar lang gaf ik, namens diverse culturele organisaties, fotografielessen aan leerlingen van de bovenbouw van het basisonderwijs. Spelenderwijs ontdekken werkt voor mij heel goed, dit gaf ik de leerlingen ook altijd mee. Kijken en nieuwsgierig zijn, daar staat of valt alles mee.
Toelating tot Stichting KunstWerkt (zie: www.stichtingkunstwerkt.nl) in 2016 heeft mijn ontwikkeling als kunstenaar een grote impuls gegeven; de inspirerende mede-deelnemers en zelf ingebrachte expositie-voorstellen zorgen ervoor dat ik met een niet te zeer naar binnen gerichte blik naar mijn kunstenaarspraktijk kijk en als bestuurslid heb 5 jaar lang de organisatorische kant van de stichting leren kennen.
In 2016 gaf ik in eigen beheer mijn eerste gedichtenbundel 'Als los zand' uit.
Leven laat me
voelen
droog het
angstzweet
op mijn
rug
leven laat me
het horen
zien
en zwijgen
nooit
vergaan
leven laat me
proeven
vol overgave
ruiken
aan
verdriet
leven,
laat me
leven