Over
Mirjam

Mirjam Louise Boomert

Met een kinderlijk naïeve, open blik bekijk ik mijn omgeving en probeer in werk en woord weer te geven wat ik waarneem.

Voelen is belangrijk, letterlijk (ik zit graag aan dingen en wil vaak ook dat bezoekers aan mijn werk mogen voelen) maar ook figuurlijk, er komen veel prikkels binnen in mijn toch al volle hoofd. Als tegenwicht voor deze chaos gebruik ik vaak ongekleurde natuurlijke materialen.

Voor mij zijn spullen die ik op het strandje naast mijn atelier vind, door de mens of de elementen daar terecht gekomen, of een kledingstuk/een lap stof die al van iemand anders is geweest, beginstukken voor een nieuw verhaal. Al schrijvend en schrappend probeer ik dan te komen tot de essentie van een materiaal, tekst of situatie. Als muzikant, drummer, is ritme belangrijk voor me, dit werkt ook door in mijn teksten/poëzie.

Als autodidact kunstenaar, werkend vanuit mijn Verbeeldingsatelier in het Vlaardings havengebied, heb ik mijn eigen pad uitgestippeld waarbij ik, ondanks de verscheidenheid aan disciplines/materialen, (o.a. fotografie, textiel, poëzie) steeds meer een rode draad ga zien. Het uit elkaar halen van materialen en weer in elkaar zetten maar dan niet meer zoals het was, is een gegeven dat steeds terugkomt en heeft ook te maken met de vraag in hoeverre ik mezelf blijf in mijn aanpassingsvermogen in het leven. Het opzoeken van de grenzen van de materialen, wanneer functioneert iets nog zoals het bedoeld was en in hoeverre is dat belangrijk?

Spelenderwijs ontdekken werkt voor mij heel goed, dit probeer ik mijn fotografie leerlingen ook altijd mee te geven. Sinds 2010 geef ik, namens diverse culturele organisaties, fotografielessen aan leerlingen van de bovenbouw van het basisonderwijs. Kijken en nieuwsgierig zijn, daar staat of valt alles mee.

Toelating tot Stichting KunstWerkt (zie: www.stichtingkunstwerkt.nl ) in 2016 heeft mijn ontwikkeling als kunstenaar een grote impuls gegeven; de inspirerende mede-deelnemers en zelf ingebrachte expositie-voorstellen zorgen ervoor dat ik met een niet te zeer naar binnen gerichte blik naar mijn kunstenaarspraktijk kijk. Sinds 2018 zit ik ook in het bestuur waardoor ik de stichting en het kunstenaarsklimaat ook op een andere manier leer kennen.

In 2016 gaf ik in eigen beheer mijn eerste gedichtenbundel 'Als los zand' uit.

Leven laat me
voelen
droog het
angstzweet
op mijn
rug

leven laat me
het horen
zien
en zwijgen
nooit
vergaan

leven laat me
proeven
vol overgave
ruiken
aan
verdriet

leven,
laat me
leven